mărturie
Romanian
Etymology
martor (“witness”) + -ie
Noun
mărturie f (plural mărturii)
- testimony, witness
- proof, evidence
Declension
declension of mărturie
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) mărturie | mărturia | (niște) mărturii | mărturiile |
genitive/dative | (unei) mărturii | mărturiei | (unor) mărturii | mărturiilor |
vocative | mărturie, mărturio | mărturiilor |
Synonyms
- (testimony): depoziție
- (proof, evidence): probă, dovadă, atestare, evidență