mównik
See also: mownik
Polish
Alternative forms
- mownik (Middle Polish)
Etymology
From mówić + -nik. Compare French dictionnaire.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmuv.ɲik/
- Rhymes: -uvɲik
- Syllabification: mów‧nik
Noun
mównik m inan
- (electronics) speaker (part of electronic device into which one speaks)
- (obsolete) dictionary
- Synonym: słownik
Declension
Declension of mównik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mównik | mówniki |
genitive | mównika | mówników |
dative | mównikowi | mównikom |
accusative | mównik | mówniki |
instrumental | mównikiem | mównikami |
locative | mówniku | mównikach |
vocative | mówniku | mówniki |
Further reading
- mównik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mównik in Polish dictionaries at PWN