märk
See also: mark, Mark, Márk, and Mark.
Estonian
Etymology
From Low German merk, merke.
Noun
märk (genitive märgi, partitive märki)
- sign
- character (written symbol)
- badge
- token
- mark
Inflection
Declension of märk (type riik)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | märk | märgid |
genitive | märgi | märkide |
partitive | märki | märke / märkisid |
illative | märki / märgisse | märkidesse |
inessive | märgis | märkides |
elative | märgist | märkidest |
allative | märgile | märkidele |
adessive | märgil | märkidel |
ablative | märgilt | märkidelt |
translative | märgiks | märkideks |
terminative | märgini | märkideni |
essive | märgina | märkidena |
abessive | märgita | märkideta |
comitative | märgiga | märkidega |
Derived terms
- märkima
Compounds
- hüüumärk
- kaubamärk
- küsimärk
- võrdusmärk
Swedish
Verb
märk
- imperative of märka.