mánabein
Icelandic
Etymology
From máni + bein.
Noun
mánabein n (genitive singular mánabeins, nominative plural mánabein)
- lunate bone
Declension
declension of mánabein
n-s | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | mánabein | mánabeinið | mánabein | mánabeinin |
accusative | mánabein | mánabeinið | mánabein | mánabeinin |
dative | mánabeini | mánabeininu | mánabeinum | mánabeinunum |
genitive | mánabeins | mánabeinsins | mánabeina | mánabeinanna |