myrker
Norwegian Nynorsk
Noun
myrker n (definite singular myrkeret, indefinite plural myrker, definite plural myrkera)
- form removed with the spelling reform of 1938; superseded by mørker
Old Swedish
Alternative forms
- mørker
Etymology 1
From Old Norse myrkr, from Proto-Germanic *mirkwijaz.
Adjective
myrker
- dark
- hidden, obscured
- sneaky, insidious
Declension
Declension of myrker (strong)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | myrker | myrk | myrkt |
accusative | myrkan | myrka; *myrkia (mørkio) | myrkt |
dative | myrkum, -om | myrkri, -re | myrku, -e; *myrkiu (mørkio) |
genitive | myrks | myrkrar | myrks |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | myrkir, -e(r) | myrkar | myrk |
accusative | myrka | myrkar | myrk |
dative | myrkum, -om | myrkum, -om | myrkum, -om |
genitive | myrkra | myrkra | myrkra |
Declension of myrker (weak)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | myrki, -e | myrka | myrka |
accusative | myrka | myrku, -o | myrka |
dative | myrka | myrku, -o | myrka |
genitive | myrka | myrku, -o | myrka |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | myrku, -o | myrku, -o | myrku, -o |
accusative | myrku, -o | myrku, -o | myrku, -o |
dative | myrku, -o | myrku, -o | myrku, -o |
genitive | myrku, -o | myrku, -o | myrku, -o |
Descendants
- Swedish: mörk
Etymology 2
From Old Norse myrkr, from Proto-Germanic *mirkwiz.
Noun
myrker n
- darkness
Declension
Declension of myrker (a-stem)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | myrker | myrkrit | myrker | myrkrin |
accusative | myrker | myrkrit | myrker | myrkrin |
dative | myrkri, -e | myrkrinu, -eno | myrkrum, -om | myrkrumin, -omen |
genitive | myrkers | myrkersins | myrkra | myrkranna |
Descendants
- Swedish: mörker