muvaffak
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish موفق (müvaffak, “successful through divine guidance”), from Arabic مُوَفَّق (muwaffaq), passive participle of وَفَّقَ (waffaqa, “(for God) to grant someone success”).
Adjective
muvaffak (archaic)
- successful (resulting in success)
- 1934 September 13, “Üniversitenin yeni imtihan talimatnamesi”, in Hamimiyeti Milliye, page 3:
- İmtihanlar biri tahrirî, diğeri şifahî olmak üzere iki devre yapılacak ve birinde muvaffak olmıyan talebe diğerine giremiyecektir.
- (please add an English translation of this quote)
-
Derived terms
- muvaffakiyet
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “muvaffak”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “موفق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 2033