muttiens
Latin
Etymology
Present participle of muttiō
Participle
muttiēns m, f, n (genitive muttientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | muttiēns | muttiēns | muttientēs | muttientia | |
Genitive | muttientis | muttientis | muttientium | muttientium | |
Dative | muttientī | muttientī | muttientibus | muttientibus | |
Accusative | muttientem | muttiēns | muttientēs, muttientīs | muttientia | |
Ablative | muttiente, muttientī1 | muttiente, muttientī1 | muttientibus | muttientibus | |
Vocative | muttiēns | muttiēns | muttientēs | muttientia |
1When used purely as an adjective.