muscularis
Latin
Etymology
Apparently originating in the Renaissance, from mūsculus (“muscle”) + -āris.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /muːs.kuˈlaː.ris/, [muːs.kʊˈɫaː.rɪs]
Adjective
mūsculāris (neuter mūsculāre); third declension
- (Medieval Latin, New Latin) Of or pertaining to muscles.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | mūsculāris | mūsculāre | mūsculārēs | mūsculāria | |
Genitive | mūsculāris | mūsculārium | |||
Dative | mūsculārī | mūsculāribus | |||
Accusative | mūsculārem | mūsculāre | mūsculārēs, mūsculārīs | mūsculāria | |
Ablative | mūsculārī | mūsculāribus | |||
Vocative | mūsculāris | mūsculāre | mūsculārēs | mūsculāria |
Related terms
- mūsculōsus
- mūsculus
Descendants
- Albanian: muskulor
- Danish: muskulær
- Dutch: musculair
- English: muscular
- French: musculaire
- German: muskulär
- Interlingua: muscular
- Italian: muscolare
- Portuguese: muscular
- Romanian: muscular, mușchiular
- Spanish: muscular
- Swedish: muskulär