munahaukka
Finnish
Etymology
muna + haukka
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmunɑˌhɑu̯kːɑ/, [ˈmunɑˌhɑu̯kːɑ]
- Rhymes: -ɑukːɑ
- Syllabification: mu‧na‧hauk‧ka
Noun
munahaukka
- (colloquial, derogatory) a woman who seeks out casual sexual relationships with men; nympho
Declension
Inflection of munahaukka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | munahaukka | munahaukat | |
genitive | munahaukan | munahaukkojen | |
partitive | munahaukkaa | munahaukkoja | |
illative | munahaukkaan | munahaukkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | munahaukka | munahaukat | |
accusative | nom. | munahaukka | munahaukat |
gen. | munahaukan | ||
genitive | munahaukan | munahaukkojen munahaukkainrare | |
partitive | munahaukkaa | munahaukkoja | |
inessive | munahaukassa | munahaukoissa | |
elative | munahaukasta | munahaukoista | |
illative | munahaukkaan | munahaukkoihin | |
adessive | munahaukalla | munahaukoilla | |
ablative | munahaukalta | munahaukoilta | |
allative | munahaukalle | munahaukoille | |
essive | munahaukkana | munahaukkoina | |
translative | munahaukaksi | munahaukoiksi | |
instructive | — | munahaukoin | |
abessive | munahaukatta | munahaukoitta | |
comitative | — | munahaukkoineen |
Possessive forms of munahaukka (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | munahaukkani | munahaukkamme |
2nd person | munahaukkasi | munahaukkanne |
3rd person | munahaukkansa |