mumrik
Swedish
Etymology
Possibly from mumla (“to mumble”) + -ik (“a pejorative suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɵmrɪk/
- Rhymes: -ɵmrɪk
Noun
mumrik c
- (colloquial) a peculiar person
Declension
Declension of mumrik | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | mumrik | mumriken | mumrikar | mumrikarna |
Genitive | mumriks | mumrikens | mumrikars | mumrikarnas |
Derived terms
- snusmumrik
References
- mumrik in Svensk ordbok (SO)