mumia
See also: mumią, múmia, múmía, and mümia
Latin
Etymology
From Arabic مُومِيَاء (mūmiyāʾ), from Persian موم (mūm).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmuː.mi.a/, [ˈmuːmiä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmu.mi.a/, [ˈmuːmiä]
Noun
mūmia f (genitive mūmiae); first declension
- (Medieval Latin) mummy (embalmed corpse)
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mūmia | mūmiae |
Genitive | mūmiae | mūmiārum |
Dative | mūmiae | mūmiīs |
Accusative | mūmiam | mūmiās |
Ablative | mūmiā | mūmiīs |
Vocative | mūmia | mūmiae |
References
- mumia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Polish
Etymology
Borrowed from Late Latin mummia, mumia, from Arabic مُومِيَاء (mūmiyāʾ), from Persian مومیا (mumyâ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmu.mja/
Audio (file) - Rhymes: -umja
- Syllabification: mu‧mia
Noun
mumia f
- mummy (embalmed corpse)
- (colloquial) scrag (thin or scrawny person or animal)
Declension
Declension of mumia
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mumia | mumie |
genitive | mumii | mumii/mumij (archaic) |
dative | mumii | mumiom |
accusative | mumię | mumie |
instrumental | mumią | mumiami |
locative | mumii | mumiach |
vocative | mumio | mumie |
Derived terms
adjective
- mumijny
verbs
- mumifikować
- zmumifikować
Related terms
adjective
- zmumifikowany
nouns
- mumifikacja
- mumifikator
Further reading
- mumia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mumia in Polish dictionaries at PWN