multilineatus
Latin
Etymology
From multus (“many”) + -i- + līnea (“line”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mul.ti.liː.neˈaː.tus/, [mʊɫ̪t̪ɪlʲiːneˈäːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /mul.ti.li.neˈa.tus/, [mul̪t̪ilineˈäːt̪us]
Adjective
multilīneātus (feminine multilīneāta, neuter multilīneātum); first/second-declension adjective
- (New Latin) marked with multiple lines
Usage notes
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | multilīneātus | multilīneāta | multilīneātum | multilīneātī | multilīneātae | multilīneāta | |
Genitive | multilīneātī | multilīneātae | multilīneātī | multilīneātōrum | multilīneātārum | multilīneātōrum | |
Dative | multilīneātō | multilīneātō | multilīneātīs | ||||
Accusative | multilīneātum | multilīneātam | multilīneātum | multilīneātōs | multilīneātās | multilīneāta | |
Ablative | multilīneātō | multilīneātā | multilīneātō | multilīneātīs | |||
Vocative | multilīneāte | multilīneāta | multilīneātum | multilīneātī | multilīneātae | multilīneāta |