multiformis
Latin
Etymology
From multus (“many”) + -fōrmis (“having the form of”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mul.tiˈfoːr.mis/, [mʊɫ.tɪˈfoːr.mɪs]
Adjective
multifōrmis (neuter multifōrme); third declension
- multiform
- various, diverse, manifold
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | multifōrmis | multifōrme | multifōrmēs | multifōrmia | |
Genitive | multifōrmis | multifōrmium | |||
Dative | multifōrmī | multifōrmibus | |||
Accusative | multifōrmem | multifōrme | multifōrmēs, multifōrmīs | multifōrmia | |
Ablative | multifōrmī | multifōrmibus | |||
Vocative | multifōrmis | multifōrme | multifōrmēs | multifōrmia |
References
- multiformis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- multiformis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- multiformis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette