mukabil
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مقابل (mukabil), from Arabic مُقَابِل (muqābil), active participle of قَابَلَ (qābala).
Adjective
mukabil
- (obsolete) opposite
- 1941 July 31, “Ihtikârla Harp!”, in En Son Havâdis, page 1:
- Muhtekirler inlerinden çıkıp mukabil taarruza geçtiler! Dürüst tacirlerle esnaflar için bir "kara liste" yapmışlar. Fiyat mürakabe komisyonu gibi kırtasiyeci bir teşkilât bunlarla mücadele edemez. Şehrin selâmeti namına bir teklifte bununuyoruz.
- (please add an English translation of this quote)
-
Adverb
mukabil
- (obsolete) against
- (with dative) in return, in exchange
Noun
mukabil (definite accusative mukabili, plural mukabiller)
- (obsolete) response; reaction; reply
Related terms
- mukabele
See also
- karşı
References
- Çağbayır, Yaşar (2007), “mukabil”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 3, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3294
- Nişanyan, Sevan (2002–), “mukabil”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “مقابل”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1936
- Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN