muhtekir
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish محتكر (muhtekir), from Arabic مُحْتَكِر (muḥtakir), active participle of اِحْتَكَرَ (iḥtakara).
Noun
muhtekir (definite accusative muhtekiri, plural muhtekirler) (archaic)
- profiteer
- Synonyms: istifçi, vurguncu
- 1941 July 31, “Kara liste [Blacklist]”, in En Son Havâdis, page 3:
- Muhtekirler yalnız paramızı almakla kalmıyorlar, bir de memleket piyasalarını bir nüfuz mıntakası getirmek ve sefil ihtiraslarının bir sömürgesi haline sokmak istiyorlar.
- (please add an English translation of this quote)
Related terms
- ihtikâr
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “muhtekir”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “محتكر”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1759
- Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN