muezin
English
Noun
muezin (plural muezins)
- Archaic form of muezzin.
Polish
![](Images/wiktionary/Jean-L%C3%A9on_G%C3%A9r%C3%B4me_010.jpg.webp)
muezin
Alternative forms
- muezzin
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مؤذن (müezzin), from Arabic مُؤَذِّن (muʾaḏḏin).
Pronunciation
- IPA(key): /muˈɛ.zin/
Audio (file) - Rhymes: -ɛzin
- Syllabification: mu‧e‧zin
Noun
muezin m pers
- (Islam) muezzin (the man who issues the call to prayer)
Declension
Declension of muezin
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | muezin | muezini |
genitive | muezina | muezinów |
dative | muezinowi | muezinom |
accusative | muezina | muezinów |
instrumental | muezinem | muezinami |
locative | muezinie | muezinach |
vocative | muezinie | muezini |
Further reading
- muezin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- muezin in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مؤذن (müezzin) (Turkish müezzin), from Persian مؤذن (mo'azzen), from Arabic مُؤَذِّن (muʾaḏḏin, “one who calls (to prayer), crier”).
Pronunciation
- IPA(key): /muˈe.zin/
Noun
muezin m (plural muezini)
- muezzin
Declension
Declension of muezin
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) muezin | muezinul | (niște) muezini | muezinii |
genitive/dative | (unui) muezin | muezinului | (unor) muezini | muezinilor |
vocative | muezinule | muezinilor |
See also
- minaret
- moschee
References
- muezin in DEX online - Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)