mruk
See also: Mruk
Polish
Etymology
Deverbal from mruczeć.
Pronunciation
- IPA(key): /mruk/
Audio (file) - Rhymes: -uk
- Syllabification: mruk
Noun
mruk m pers (diminutive mruczek)
- (colloquial) one who is taciturn
Declension
Declension of mruk
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mruk | mrucy/mrukowie/mruki |
genitive | mruka | mruków |
dative | mrukowi | mrukom |
accusative | mruka | mruków |
instrumental | mrukiem | mrukami |
locative | mruku | mrukach |
vocative | mruku | mrucy/mrukowie/mruki |
Noun
mruk m inan
- murmur
Declension
Declension of mruk
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mruk | mruki |
genitive | mruku | mruków |
dative | mrukowi | mrukom |
accusative | mruk | mruki |
instrumental | mrukiem | mrukami |
locative | mruku | mrukach |
vocative | mruku | mruki |
Further reading
- mruk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mruk in Polish dictionaries at PWN