mrowić

mrowić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *morviti, from *morvь +‎ *-iti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmrɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: mro‧wić

Verb

mrowić impf

1. (intransitive) to tingle
2. (reflexive) to swarm, to teem

Conjugation

Conjugation of mrowić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mrowić
present tense	1st	mrowię			mrowimy
	2nd	mrowisz			mrowicie
	3rd	mrowi			mrowią
	impersonal	mrowi się
past tense	1st	mrowiłem	mrowiłam		mrowiliśmy	mrowiłyśmy
	2nd	mrowiłeś	mrowiłaś		mrowiliście	mrowiłyście
	3rd	mrowił	mrowiła	mrowiło	mrowili	mrowiły
	impersonal	mrowiono
future tense	1st	będę mrowił, będę mrowić	będę mrowiła, będę mrowić		będziemy mrowili, będziemy mrowić	będziemy mrowiły, będziemy mrowić
	2nd	będziesz mrowił, będziesz mrowić	będziesz mrowiła, będziesz mrowić		będziecie mrowili, będziecie mrowić	będziecie mrowiły, będziecie mrowić
	3rd	będzie mrowił, będzie mrowić	będzie mrowiła, będzie mrowić	będzie mrowiło, będzie mrowić	będą mrowili, będą mrowić	będą mrowiły, będą mrowić
	impersonal	będzie mrowić się
conditional	1st	mrowiłbym	mrowiłabym		mrowilibyśmy	mrowiłybyśmy
	2nd	mrowiłbyś	mrowiłabyś		mrowilibyście	mrowiłybyście
	3rd	mrowiłby	mrowiłaby	mrowiłoby	mrowiliby	mrowiłyby
	impersonal	mrowiono by
imperative	1st	niech mrowię			mrówmy
	2nd	mrów			mrówcie
	3rd	niech mrowi			niech mrowią
active adjectival participle		mrowiący	mrowiąca	mrowiące	mrowiący	mrowiące
contemporary adverbial participle		mrowiąc
verbal noun		mrowienie

Derived terms

noun

• mrowienie

 

Related terms

adjectives

• mrowi
• mrowisty

 

noun

• mrowie
• mrowisko
• mrówka

 

Further reading

• mrowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mrowić in Polish dictionaries at PWN