motyka
See also: Motyka and motyką
Czech
Etymology
From Old Czech motyka, from Proto-Slavic *motyka.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmotɪka]
Noun
motyka f
- hoe
Declension
Declension of motyka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | motyka | motyky |
| genitive | motyky | motyk |
| dative | motyce | motykám |
| accusative | motyku | motyky |
| vocative | motyko | motyky |
| locative | motyce | motykách |
| instrumental | motykou | motykami |
Derived terms
- motyčka
Further reading
- motyka in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- motyka in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- motyka in Internetová jazyková příručka
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *motyka.
Pronunciation
- IPA(key): /mɔˈtɨ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɨka
- Syllabification: mo‧ty‧ka
- Homophone: Motyka
Noun
motyka f (diminutive motyczka)
- hoe
Declension
Declension of motyka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | motyka | motyki |
| genitive | motyki | motyk |
| dative | motyce | motykom |
| accusative | motykę | motyki |
| instrumental | motyką | motykami |
| locative | motyce | motykach |
| vocative | motyko | motyki |
Further reading
- motyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- motyka in Polish dictionaries at PWN