anieleć

Polish

From anioł +‎ -eć. First attested in 1857.[1]

anieleć impf

(intransitive, literary) to angelify, to angelize (to become more angelic)
Synonyms: łagodnieć, szlachetnieć

Conjugation of anieleć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		anieleć
present tense	1^st	anieleję			anielejemy
	2^nd	anielejesz			anielejecie
	3^rd	anieleje			anieleją
	impersonal	anieleje się
past tense	1^st	anielałem	anielałam		anieleliśmy	anielałyśmy
	2^nd	anielałeś	anielałaś		anieleliście	anielałyście
	3^rd	anielał	anielała	anielało	anieleli	anielały
	impersonal	anielano
future tense	1^st	będę anielał, będę anieleć	będę anielała, będę anieleć		będziemy anieleli, będziemy anieleć	będziemy anielały, będziemy anieleć
	2^nd	będziesz anielał, będziesz anieleć	będziesz anielała, będziesz anieleć		będziecie anieleli, będziecie anieleć	będziecie anielały, będziecie anieleć
	3^rd	będzie anielał, będzie anieleć	będzie anielała, będzie anieleć	będzie anielało, będzie anieleć	będą anieleli, będą anieleć	będą anielały, będą anieleć
	impersonal	będzie anieleć się
conditional	1^st	anielałbym	anielałabym		anielelibyśmy	anielałybyśmy
	2^nd	anielałbyś	anielałabyś		anielelibyście	anielałybyście
	3^rd	anielałby	anielałaby	anielałoby	anieleliby	anielałyby
	impersonal	anielano by
imperative	1^st	niech anieleję			anielejmy
	2^nd	anielej			anielejcie
	3^rd	niech anieleje			niech anieleją
active adjectival participle		anielejący	anielejąca	anielejące	anielejący	anielejące
contemporary adverbial participle		anielejąc
verbal noun		anielenie

adjectives

adverb

nouns

verbs