monoptongar
Spanish
Verb
monoptongar (first-person singular present monoptongo, first-person singular preterite monoptongué, past participle monoptongado)
- to monophthongize
Conjugation
Conjugation of monoptongar (g-gu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | monoptongar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | monoptongando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | monoptongado | monoptongada | |||||
plural | monoptongados | monoptongadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | monoptongo | monoptongastú monoptongásvos | monoptonga | monoptongamos | monoptongáis | monoptongan | |
imperfect | monoptongaba | monoptongabas | monoptongaba | monoptongábamos | monoptongabais | monoptongaban | |
preterite | monoptongué | monoptongaste | monoptongó | monoptongamos | monoptongasteis | monoptongaron | |
future | monoptongaré | monoptongarás | monoptongará | monoptongaremos | monoptongaréis | monoptongarán | |
conditional | monoptongaría | monoptongarías | monoptongaría | monoptongaríamos | monoptongaríais | monoptongarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | monoptongue | monoptonguestú monoptonguésvos2 | monoptongue | monoptonguemos | monoptonguéis | monoptonguen | |
imperfect (ra) | monoptongara | monoptongaras | monoptongara | monoptongáramos | monoptongarais | monoptongaran | |
imperfect (se) | monoptongase | monoptongases | monoptongase | monoptongásemos | monoptongaseis | monoptongasen | |
future1 | monoptongare | monoptongares | monoptongare | monoptongáremos | monoptongareis | monoptongaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | monoptongatú monoptongávos | monoptongue | monoptonguemos | monoptongad | monoptonguen | ||
negative | no monoptongues | no monoptongue | no monoptonguemos | no monoptonguéis | no monoptonguen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of monoptongar (g-gu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive monoptongar | |||||||
dative | monoptongarme | monoptongarte | monoptongarle, monoptongarse | monoptongarnos | monoptongaros | monoptongarles, monoptongarse | |
accusative | monoptongarme | monoptongarte | monoptongarlo, monoptongarla, monoptongarse | monoptongarnos | monoptongaros | monoptongarlos, monoptongarlas, monoptongarse | |
with gerund monoptongando | |||||||
dative | monoptongándome | monoptongándote | monoptongándole, monoptongándose | monoptongándonos | monoptongándoos | monoptongándoles, monoptongándose | |
accusative | monoptongándome | monoptongándote | monoptongándolo, monoptongándola, monoptongándose | monoptongándonos | monoptongándoos | monoptongándolos, monoptongándolas, monoptongándose | |
with informal second-person singular tú imperative monoptonga | |||||||
dative | monoptóngame | monoptóngate | monoptóngale | monoptónganos | not used | monoptóngales | |
accusative | monoptóngame | monoptóngate | monoptóngalo, monoptóngala | monoptónganos | not used | monoptóngalos, monoptóngalas | |
with informal second-person singular vos imperative monoptongá | |||||||
dative | monoptongame | monoptongate | monoptongale | monoptonganos | not used | monoptongales | |
accusative | monoptongame | monoptongate | monoptongalo, monoptongala | monoptonganos | not used | monoptongalos, monoptongalas | |
with formal second-person singular imperative monoptongue | |||||||
dative | monoptóngueme | not used | monoptónguele, monoptónguese | monoptónguenos | not used | monoptóngueles | |
accusative | monoptóngueme | not used | monoptónguelo, monoptónguela, monoptónguese | monoptónguenos | not used | monoptónguelos, monoptónguelas | |
with first-person plural imperative monoptonguemos | |||||||
dative | not used | monoptonguémoste | monoptonguémosle | monoptonguémonos | monoptonguémoos | monoptonguémosles | |
accusative | not used | monoptonguémoste | monoptonguémoslo, monoptonguémosla | monoptonguémonos | monoptonguémoos | monoptonguémoslos, monoptonguémoslas | |
with informal second-person plural imperative monoptongad | |||||||
dative | monoptongadme | not used | monoptongadle | monoptongadnos | monoptongaos | monoptongadles | |
accusative | monoptongadme | not used | monoptongadlo, monoptongadla | monoptongadnos | monoptongaos | monoptongadlos, monoptongadlas | |
with formal second-person plural imperative monoptonguen | |||||||
dative | monoptónguenme | not used | monoptónguenle | monoptónguennos | not used | monoptónguenles, monoptónguense | |
accusative | monoptónguenme | not used | monoptónguenlo, monoptónguenla | monoptónguennos | not used | monoptónguenlos, monoptónguenlas, monoptónguense |
Further reading
- “monoptongar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014