monocolus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mo.noˈkoː.lus/, [mɔ.nɔˈkoː.ɫʊs]
Adjective
monocōlus (feminine monocōla, neuter monocōlum); first/second declension
- one-legged
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | monocōlus | monocōla | monocōlum | monocōlī | monocōlae | monocōla | |
Genitive | monocōlī | monocōlae | monocōlī | monocōlōrum | monocōlārum | monocōlōrum | |
Dative | monocōlō | monocōlō | monocōlīs | ||||
Accusative | monocōlum | monocōlam | monocōlum | monocōlōs | monocōlās | monocōla | |
Ablative | monocōlō | monocōlā | monocōlō | monocōlīs | |||
Vocative | monocōle | monocōla | monocōlum | monocōlī | monocōlae | monocōla |
References
- monocolus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- monocolus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette