monococcum
Latin
Noun
monococcum n (genitive monococcī); second declension
- (New Latin) (having a) single berry (or similar part)
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | monococcum | monococca |
Genitive | monococcī | monococcōrum |
Dative | monococcō | monococcīs |
Accusative | monococcum | monococca |
Ablative | monococcō | monococcīs |
Vocative | monococcum | monococca |
Derived terms
- Triticum monococcum