monituinen
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmonitui̯nen/, [ˈmo̞nit̪ui̯ne̞n]
- Hyphenation: mo‧ni‧tui‧nen
Adjective
monituinen
- (emphatic) (very) many; often coupled with moni
Declension
Inflection of monituinen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | monituinen | monituiset | |
genitive | monituisen | monituisten monituisien | |
partitive | monituista | monituisia | |
illative | monituiseen | monituisiin | |
singular | plural | ||
nominative | monituinen | monituiset | |
accusative | nom. | monituinen | monituiset |
gen. | monituisen | ||
genitive | monituisen | monituisten monituisien | |
partitive | monituista | monituisia | |
inessive | monituisessa | monituisissa | |
elative | monituisesta | monituisista | |
illative | monituiseen | monituisiin | |
adessive | monituisella | monituisilla | |
ablative | monituiselta | monituisilta | |
allative | monituiselle | monituisille | |
essive | monituisena | monituisina | |
translative | monituiseksi | monituisiksi | |
instructive | — | monituisin | |
abessive | monituisetta | monituisitta | |
comitative | — | monituisine |