Moncsi
Hungarian
Etymology
From Mónika + -csi (“diminutive suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmont͡ʃi]
- Hyphenation: Mon‧csi
Proper noun
Moncsi
- A diminutive of the female given name Mónika.
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Moncsi | Moncsik |
accusative | Moncsit | Moncsikat |
dative | Moncsinak | Moncsiknak |
instrumental | Moncsival | Moncsikkal |
causal-final | Moncsiért | Moncsikért |
translative | Moncsivá | Moncsikká |
terminative | Moncsiig | Moncsikig |
essive-formal | Moncsiként | Moncsikként |
essive-modal | — | — |
inessive | Moncsiban | Moncsikban |
superessive | Moncsin | Moncsikon |
adessive | Moncsinál | Moncsiknál |
illative | Moncsiba | Moncsikba |
sublative | Moncsira | Moncsikra |
allative | Moncsihoz | Moncsikhoz |
elative | Moncsiból | Moncsikból |
delative | Moncsiról | Moncsikról |
ablative | Moncsitól | Moncsiktól |
Possessive forms of Moncsi | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Moncsim | Moncsijaim |
2nd person sing. | Moncsid | Moncsijaid |
3rd person sing. | Moncsija | Moncsijai |
1st person plural | Moncsink | Moncsijaink |
2nd person plural | Moncsitok | Moncsijaitok |
3rd person plural | Moncsijuk | Moncsijaik |