mnout
Czech
Etymology
From Proto-Slavic *męti. Compare Russian мять (mjatʹ).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmnou̯t]
Verb
mnout impf (perfective rozemnout)
- (dated) to knead, pug, mould
- (dated) to rub
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | mnu | mneme | — | mnime |
2nd person | mneš | mnete | mni | mnite |
3rd person | mne | mnou | — | — |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | mnul | mnuli | mnut | mnuti |
masculine inanimate | mnuly | mnuty | ||
feminine | mnula | mnuly | mnuta | mnuty |
neuter | mnulo | mnula | mnuto | mnuta |
Transgressives | present | past |
masculine singular | mna | — |
feminine + neuter singular | mnouc | — |
plural | mnouce | — |
Phrases
- mnout si ruce
Related terms
Related terms
- promnout
- rozemnout
- umnout
- mnutí n
- kovárna f
- podkova f
- mnutý m
Further reading
- mnouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- mnouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989