miłośnik
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *milostьnikъ. By surface analysis, miłość + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈwɔɕ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɕɲik
- Syllabification: mi‧łoś‧nik
Noun
miłośnik m pers (feminine miłośniczka)
- admirer, enthusiast
- Synonym: wielbiciel
Declension
Declension of miłośnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miłośnik | miłośnicy |
genitive | miłośnika | miłośników |
dative | miłośnikowi | miłośnikom |
accusative | miłośnika | miłośników |
instrumental | miłośnikiem | miłośnikami |
locative | miłośniku | miłośnikach |
vocative | miłośniku | miłośnicy |
Derived terms
noun
- miłośnictwo
Further reading
- miłośnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- miłośnik in Polish dictionaries at PWN