mixturus
Latin
Etymology
Future active participle of misceō (“mix”).
Participle
mixtūrus m (feminine mixtūra, neuter mixtūrum); first/second declension
- about to mix
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mixtūrus | mixtūra | mixtūrum | mixtūrī | mixtūrae | mixtūra | |
Genitive | mixtūrī | mixtūrae | mixtūrī | mixtūrōrum | mixtūrārum | mixtūrōrum | |
Dative | mixtūrō | mixtūrae | mixtūrō | mixtūrīs | mixtūrīs | mixtūrīs | |
Accusative | mixtūrum | mixtūram | mixtūrum | mixtūrōs | mixtūrās | mixtūra | |
Ablative | mixtūrō | mixtūrā | mixtūrō | mixtūrīs | mixtūrīs | mixtūrīs | |
Vocative | mixtūre | mixtūra | mixtūrum | mixtūrī | mixtūrae | mixtūra |