mitutel
Romanian
Adjective
mitutel m or n (feminine singular mitutelă, masculine plural mituteli, feminine and neuter plural mitutele)
- Obsolete form of mititel.
Declension
Declension of mitutel
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | mitutel | mitutelă | mituteli | mitutele | ||
definite | mitutelul | mitutela | mitutelii | mitutelele | |||
genitive/ dative | indefinite | mitutel | mitutele | mituteli | mitutele | ||
definite | mitutelului | mitutelei | mitutelilor | mitutelelor |
References
- mitutel in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN