mistúlka
Icelandic
Etymology
From mis- + túlka.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪːs.tʰul̥ka/
Verb
mistúlka (weak verb, third-person singular past indicative mistúlkaði, supine mistúlkað)
- to misinterpret
Conjugation
mistúlka — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að mistúlka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | mistúlkað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mistúlkandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég mistúlka | við mistúlkum | present (nútíð) | ég mistúlki | við mistúlkum |
þú mistúlkar | þið mistúlkið | þú mistúlkir | þið mistúlkið | ||
hann, hún, það mistúlkar | þeir, þær, þau mistúlka | hann, hún, það mistúlki | þeir, þær, þau mistúlki | ||
past (þátíð) | ég mistúlkaði | við mistúlkuðum | past (þátíð) | ég mistúlkaði | við mistúlkuðum |
þú mistúlkaðir | þið mistúlkuðuð | þú mistúlkaðir | þið mistúlkuðuð | ||
hann, hún, það mistúlkaði | þeir, þær, þau mistúlkuðu | hann, hún, það mistúlkaði | þeir, þær, þau mistúlkuðu | ||
imperative (boðháttur) | mistúlka (þú) | mistúlkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mistúlkaðu | mistúlkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mistúlkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að mistúlkast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | mistúlkast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mistúlkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég mistúlkast | við mistúlkumst | present (nútíð) | ég mistúlkist | við mistúlkumst |
þú mistúlkast | þið mistúlkist | þú mistúlkist | þið mistúlkist | ||
hann, hún, það mistúlkast | þeir, þær, þau mistúlkast | hann, hún, það mistúlkist | þeir, þær, þau mistúlkist | ||
past (þátíð) | ég mistúlkaðist | við mistúlkuðumst | past (þátíð) | ég mistúlkaðist | við mistúlkuðumst |
þú mistúlkaðist | þið mistúlkuðust | þú mistúlkaðist | þið mistúlkuðust | ||
hann, hún, það mistúlkaðist | þeir, þær, þau mistúlkuðust | hann, hún, það mistúlkaðist | þeir, þær, þau mistúlkuðust | ||
imperative (boðháttur) | mistúlkast (þú) | mistúlkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mistúlkastu | mistúlkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mistúlkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | mistúlkaður | mistúlkuð | mistúlkað | mistúlkaðir | mistúlkaðar | mistúlkuð | |
accusative (þolfall) | mistúlkaðan | mistúlkaða | mistúlkað | mistúlkaða | mistúlkaðar | mistúlkuð | |
dative (þágufall) | mistúlkuðum | mistúlkaðri | mistúlkuðu | mistúlkuðum | mistúlkuðum | mistúlkuðum | |
genitive (eignarfall) | mistúlkaðs | mistúlkaðrar | mistúlkaðs | mistúlkaðra | mistúlkaðra | mistúlkaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | mistúlkaði | mistúlkaða | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkuðu | mistúlkuðu | |
accusative (þolfall) | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkuðu | mistúlkuðu | |
dative (þágufall) | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkuðu | mistúlkuðu | |
genitive (eignarfall) | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkaða | mistúlkuðu | mistúlkuðu | mistúlkuðu |