miscellus
Latin
Etymology
From misceō (“mix”) + -ellus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /misˈkel.lus/, [mɪsˈkɛl.lʊs]
Adjective
miscellus (feminine miscella, neuter miscellum); first/second declension
- mixed, miscellaneous, assorted, sundry; hybrid
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | miscellus | miscella | miscellum | miscellī | miscellae | miscella | |
Genitive | miscellī | miscellae | miscellī | miscellōrum | miscellārum | miscellōrum | |
Dative | miscellō | miscellae | miscellō | miscellīs | miscellīs | miscellīs | |
Accusative | miscellum | miscellam | miscellum | miscellōs | miscellās | miscella | |
Ablative | miscellō | miscellā | miscellō | miscellīs | miscellīs | miscellīs | |
Vocative | miscelle | miscella | miscellum | miscellī | miscellae | miscella |
Synonyms
- (mixed): miscellāneus
Antonyms
- (mixed): immixtus
Derived terms
- miscellāneus
Related terms
- misceō
- miscīx
- mistārius / mixtārius
- mistīcius / mixtīcius
- mistim / mixtim
- mistiō / mixtiō
- mistūra / mixtūra
- mistūrātus / mixtūrātus
- mistus / mixtus
Descendants
- Italian: miscela
References
- miscellus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- miscellus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette