misbruiken
Dutch
Etymology
From mis- + bruiken: bruiken is obsolete, compare gebruiken.
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: mis‧brui‧ken
Verb
misbruiken
- to misuse, to abuse (one's power)
- to mistreat, to abuse
Inflection
| Inflection of misbruiken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | misbruiken | |||
| past singular | misbruikte | |||
| past participle | misbruikt | |||
| infinitive | misbruiken | |||
| gerund | misbruiken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | misbruik | misbruikte | ||
| 2nd person sing. (jij) | misbruikt | misbruikte | ||
| 2nd person sing. (u) | misbruikt | misbruikte | ||
| 2nd person sing. (gij) | misbruikt | misbruikte | ||
| 3rd person singular | misbruikt | misbruikte | ||
| plural | misbruiken | misbruikten | ||
| subjunctive sing.1 | misbruike | misbruikte | ||
| subjunctive plur.1 | misbruiken | misbruikten | ||
| imperative sing. | misbruik | |||
| imperative plur.1 | misbruikt | |||
| participles | misbruikend | misbruikt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- misbruik
Related terms
- gebruiken