misafir
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مسافر (müsâfir), from Arabic مُسافِر (musāfir, “traveller”).
Noun
misafir (definite accusative misafiri, plural misafirler)
- guest
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | misafir | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | misafiri | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | misafir | misafirler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | misafiri | misafirleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | misafire | misafirlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | misafirde | misafirlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | misafirden | misafirlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | misafirin | misafirlerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Synonyms
- konuk
Descendants
- Albanian: mysafir
- Greek: μουσαφίρης
- Romanian: musafir