Mirva
Finnish
Etymology
A 20th century phonetic coinage that does not seem to have a meaning. Sometimes connected with Mirjam.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmirʋɑ/, [ˈmirʋɑ]
- Hyphenation: Mir‧va
Proper noun
Mirva
- A female given name.
Declension
Inflection of Mirva (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Mirva | Mirvat | |
genitive | Mirvan | Mirvojen | |
partitive | Mirvaa | Mirvoja | |
illative | Mirvaan | Mirvoihin | |
singular | plural | ||
nominative | Mirva | Mirvat | |
accusative | nom. | Mirva | Mirvat |
gen. | Mirvan | ||
genitive | Mirvan | Mirvojen Mirvainrare | |
partitive | Mirvaa | Mirvoja | |
inessive | Mirvassa | Mirvoissa | |
elative | Mirvasta | Mirvoista | |
illative | Mirvaan | Mirvoihin | |
adessive | Mirvalla | Mirvoilla | |
ablative | Mirvalta | Mirvoilta | |
allative | Mirvalle | Mirvoille | |
essive | Mirvana | Mirvoina | |
translative | Mirvaksi | Mirvoiksi | |
instructive | — | Mirvoin | |
abessive | Mirvatta | Mirvoitta | |
comitative | — | Mirvoineen |
Anagrams
- virma