mionghearr
Irish
Etymology
From mion- + gearr.
Verb
mionghearr (present analytic mionghearrann, future analytic mionghearrfaidh, verbal noun mionghearradh, past participle mionghearrtha)
- (transitive) shred, mince
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | mionghearraim | mionghearrann tú; mionghearrair† | mionghearrann sé, sí | mionghearraimid | mionghearrann sibh | mionghearrann siad; mionghearraid† | a mhionghearrann; a mhionghearras / a mionghearrann*; a mionghearras* | mionghearrtar |
past | mhionghearr mé; mhionghearras | mhionghearr tú; mhionghearrais | mhionghearr sé, sí | mhionghearramar; mhionghearr muid | mhionghearr sibh; mhionghearrabhair | mhionghearr siad; mhionghearradar | a mhionghearr / ar mhionghearr* | mionghearradh | |
past habitual | mhionghearrainn / mionghearrainn‡‡ | mhionghearrtá / mionghearrtᇇ | mhionghearradh sé, sí / mionghearradh sé, s퇇 | mhionghearraimis; mhionghearradh muid / mionghearraimis‡‡; mionghearradh muid‡‡ | mhionghearradh sibh / mionghearradh sibh‡‡ | mhionghearraidís; mhionghearradh siad / mionghearraidís‡‡; mionghearradh siad‡‡ | a mhionghearradh / a mionghearradh* | mhionghearrtaí / mionghearrta퇇 | |
future | mionghearrfaidh mé; mionghearrfad | mionghearrfaidh tú; mionghearrfair† | mionghearrfaidh sé, sí | mionghearrfaimid; mionghearrfaidh muid | mionghearrfaidh sibh | mionghearrfaidh siad; mionghearrfaid† | a mhionghearrfaidh; a mhionghearrfas / a mionghearrfaidh*; a mionghearrfas* | mionghearrfar | |
conditional | mhionghearrfainn / mionghearrfainn‡‡ | mhionghearrfá / mionghearrfᇇ | mhionghearrfadh sé, sí / mionghearrfadh sé, s퇇 | mhionghearrfaimis; mhionghearrfadh muid / mionghearrfaimis‡‡; mionghearrfadh muid‡‡ | mhionghearrfadh sibh / mionghearrfadh sibh‡‡ | mhionghearrfaidís; mhionghearrfadh siad / mionghearrfaidís‡‡; mionghearrfadh siad‡‡ | a mhionghearrfadh / a mionghearrfadh* | mhionghearrfaí / mionghearrfa퇇 | |
subjunctive | present | go mionghearra mé; go mionghearrad† | go mionghearra tú; go mionghearrair† | go mionghearra sé, sí | go mionghearraimid; go mionghearra muid | go mionghearra sibh | go mionghearra siad; go mionghearraid† | — | go mionghearrtar |
past | dá mionghearrainn | dá mionghearrtá | dá mionghearradh sé, sí | dá mionghearraimis; dá mionghearradh muid | dá mionghearradh sibh | dá mionghearraidís; dá mionghearradh siad | — | dá mionghearrtaí | |
imperative | mionghearraim | mionghearr | mionghearradh sé, sí | mionghearraimis | mionghearraigí; mionghearraidh† | mionghearraidís | — | mionghearrtar | |
verbal noun | mionghearradh | ||||||||
past participle | mionghearrtha |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
mionghearr | mhionghearr | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “mionghearr”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “mionghearr” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “mionghearr” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.