minttu
See also: Minttu
Finnish
Etymology
Borrowed from now dialectal Swedish minta (standard Swedish mynta), from Middle Low German minte, ultimately from Latin menta. The sense "mint, new" is a semantic loan from English mint.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmintːu/, [ˈmin̪t̪ːu]
- Rhymes: -intːu
- Syllabification(key): mint‧tu
Noun
minttu
- mint (plant of the genus Mentha)
- mint (flavour)
- (colloquial, humorous) mint, new
Declension
Inflection of minttu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | minttu | mintut | |
genitive | mintun | minttujen | |
partitive | minttua | minttuja | |
illative | minttuun | minttuihin | |
singular | plural | ||
nominative | minttu | mintut | |
accusative | nom. | minttu | mintut |
gen. | mintun | ||
genitive | mintun | minttujen | |
partitive | minttua | minttuja | |
inessive | mintussa | mintuissa | |
elative | mintusta | mintuista | |
illative | minttuun | minttuihin | |
adessive | mintulla | mintuilla | |
ablative | mintulta | mintuilta | |
allative | mintulle | mintuille | |
essive | minttuna | minttuina | |
translative | mintuksi | mintuiksi | |
instructive | — | mintuin | |
abessive | mintutta | mintuitta | |
comitative | — | minttuineen |
Possessive forms of minttu (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | minttuni | minttumme |
2nd person | minttusi | minttunne |
3rd person | minttunsa |
Derived terms
- minttuinen
Compounds
- minttuhyytelö
- minttukastike
- minttusuklaa
- minttutee
- mintunvihreä
- piparminttu
- puolanminttu
- vesiminttu
- viherminttu
Adjective
minttu (comparative mintumpi, superlative mintuin)
- (colloquial, humorous) mint, new
- Synonyms: painotuore, upouusi
Declension
Inflection of minttu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | minttu | mintut | |
genitive | mintun | minttujen | |
partitive | minttua | minttuja | |
illative | minttuun | minttuihin | |
singular | plural | ||
nominative | minttu | mintut | |
accusative | nom. | minttu | mintut |
gen. | mintun | ||
genitive | mintun | minttujen | |
partitive | minttua | minttuja | |
inessive | mintussa | mintuissa | |
elative | mintusta | mintuista | |
illative | minttuun | minttuihin | |
adessive | mintulla | mintuilla | |
ablative | mintulta | mintuilta | |
allative | mintulle | mintuille | |
essive | minttuna | minttuina | |
translative | mintuksi | mintuiksi | |
instructive | — | mintuin | |
abessive | mintutta | mintuitta | |
comitative | — | minttuine |
Possessive forms of minttu (type valo) | ||
---|---|---|
Rare. Only used with substantive adjectives. | ||
possessor | singular | plural |
1st person | minttuni | minttumme |
2nd person | minttusi | minttunne |
3rd person | minttunsa |
Anagrams
- mintut