minoratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of minōrō.
Participle
minōrātus m (feminine minōrāta, neuter minōrātum); first/second declension
- reduced, diminished
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | minōrātus | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta | |
Genitive | minōrātī | minōrātae | minōrātī | minōrātōrum | minōrātārum | minōrātōrum | |
Dative | minōrātō | minōrātae | minōrātō | minōrātīs | minōrātīs | minōrātīs | |
Accusative | minōrātum | minōrātam | minōrātum | minōrātōs | minōrātās | minōrāta | |
Ablative | minōrātō | minōrātā | minōrātō | minōrātīs | minōrātīs | minōrātīs | |
Vocative | minōrāte | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta |