minaci

minaci

Esperanto

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈna.tsi/

Verb

minaci (present minacas, past minacis, future minacos, conditional minacus, volitive minacu)

1. to threaten (to menace, or be dangerous to)

Inflection

Conjugation of minaci present past future singular plural singular plural singular plural tense minacas minacis minacos active participle minacanta minacantaj minacinta minacintaj minaconta minacontaj acc. minacantan minacantajn minacintan minacintajn minacontan minacontajn passive participle minacata minacataj minacita minacitaj minacota minacotaj acc. minacatan minacatajn minacitan minacitajn minacotan minacotajn nominal active participle minacanto minacantoj minacinto minacintoj minaconto minacontoj acc. minacanton minacantojn minacinton minacintojn minaconton minacontojn nominal passive participle minacato minacatoj minacito minacitoj minacoto minacotoj acc. minacaton minacatojn minaciton minacitojn minacoton minacotojn adverbial active participle minacante minacinte minaconte adverbial passive participle minacate minacite minacote infinitive minaci imperative minacu conditional minacus

---

Italian

Adjective

minaci m, f

1. plural of minace

---

Latin

Adjective

minācī

1. dative masculine singular of minax
2. dative feminine singular of minax
3. dative neuter singular of minax
4. ablative masculine singular of minax
5. ablative feminine singular of minax
6. ablative neuter singular of minax