angario
See also: angariò
Italian
Verb
angario
- first-person singular present indicative of angariare
Anagrams
- granaio
- ragiona
Latin
Alternative forms
- angoriō
Etymology
From angāria (“compulsory service”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /anˈɡa.ri.oː/, [aŋˈɡa.ri.oː]
Verb
angāriō (present infinitive angāriāre, perfect active angāriāvī, supine angāriātum); first conjugation
- I demand something, commandeer.
- I compel, constrain.
Inflection
Conjugation of angario (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | angāriō | angāriās | angāriat | angāriāmus | angāriātis | angāriant |
imperfect | angāriābam | angāriābās | angāriābat | angāriābāmus | angāriābātis | angāriābant | |
future | angāriābō | angāriābis | angāriābit | angāriābimus | angāriābitis | angāriābunt | |
perfect | angāriāvī | angāriāvistī | angāriāvit | angāriāvimus | angāriāvistis | angāriāvērunt, angāriāvēre | |
pluperfect | angāriāveram | angāriāverās | angāriāverat | angāriāverāmus | angāriāverātis | angāriāverant | |
future perfect | angāriāverō | angāriāveris | angāriāverit | angāriāverimus | angāriāveritis | angāriāverint | |
passive | present | angārior | angāriāris, angāriāre | angāriātur | angāriāmur | angāriāminī | angāriantur |
imperfect | angāriābar | angāriābāris, angāriābāre | angāriābātur | angāriābāmur | angāriābāminī | angāriābantur | |
future | angāriābor | angāriāberis, angāriābere | angāriābitur | angāriābimur | angāriābiminī | angāriābuntur | |
perfect | angāriātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | angāriātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | angāriātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | angāriem | angāriēs | angāriet | angāriēmus | angāriētis | angārient |
imperfect | angāriārem | angāriārēs | angāriāret | angāriārēmus | angāriārētis | angāriārent | |
perfect | angāriāverim | angāriāverīs | angāriāverit | angāriāverimus | angāriāveritis | angāriāverint | |
pluperfect | angāriāvissem | angāriāvissēs | angāriāvisset | angāriāvissēmus | angāriāvissētis | angāriāvissent | |
passive | present | angārier | angāriēris, angāriēre | angāriētur | angāriēmur | angāriēminī | angārientur |
imperfect | angāriārer | angāriārēris, angāriārēre | angāriārētur | angāriārēmur | angāriārēminī | angāriārentur | |
perfect | angāriātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | angāriātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | angāriā | — | — | angāriāte | — |
future | — | angāriātō | angāriātō | — | angāriātōte | angāriantō | |
passive | present | — | angāriāre | — | — | angāriāminī | — |
future | — | angāriātor | angāriātor | — | — | angāriantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | angāriāre | angāriāvisse | angāriātūrus esse | angāriārī | angāriātus esse | angāriātum īrī | |
participles | angāriāns | — | angāriātūrus | — | angāriātus | angāriandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
angāriāre | angāriandī | angāriandō | angāriandum | angāriātum | angāriātū |
Related terms
- angāria
- angāriālis
References
- angario in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- angario in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
angario
- first-person singular present indicative of angariar