milito
See also: militò and militó
Asturian
Verb
milito
- first-person singular present indicative of militar
Catalan
Pronunciation
- (Balearic, Valencian) IPA(key): /miˈli.to/
- (Central) IPA(key): /miˈli.tu/
Verb
milito
- first-person singular present indicative form of militar
Esperanto
Etymology
militi + -o
Pronunciation
- IPA(key): [miˈlito]
- Audio:
(file) - Rhymes: -ito
- Hyphenation: mi‧li‧to
Noun
milito (accusative singular militon, plural militoj, accusative plural militojn)
- (military) war
- Stelaj Militoj ― Star Wars
- La Usona Enlanda Milito daŭris de 1861 ĝis 1865. ― The American Civil War lasted from 1861 - 1865.
- Milito, Milito neniam ŝanĝiĝas . ― War, war never changes.
Anagrams
- limito
Ido
Etymology
From Esperanto milito (“war”).
Pronunciation
- IPA(key): /miˈlito/
Noun
milito (plural militi)
- (military) war
Derived terms
- militonavo (“warship”)
Italian
Verb
milito
- first-person singular present indicative of militare
Anagrams
- limito, limitò, mitilo, timoli
Latin
Etymology
From mīles (“soldier”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmiː.li.toː/, [ˈmiːlʲɪt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmi.li.to/, [ˈmiːlit̪o]
Verb
mīlitō (present infinitive mīlitāre, perfect active mīlitāvī, supine mīlitātum); first conjugation
- I am a soldier, I act as a soldier.
- Ovidius, Amores; Liber I, Caput IX
- Militat omnis amans.
- Every lover is a soldier.
- Militat omnis amans.
- Ovidius, Amores; Liber I, Caput IX
- I wage war.
- (Medieval Latin) I serve, discharge an office.
- c. 1202, Ralph de Diceto, Ymagines historiarum, a. 1163:
- Asserit namque rex, juxta dignitatem regni, quod […] nullus militans regi […] est excommunicandus ab aliquo.
- For the king declares, according to the dignity of the kingship, that […] no one serving the king […] is to be excommunicated by anyone.
-
Conjugation
Conjugation of mīlitō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mīlitō | mīlitās | mīlitat | mīlitāmus | mīlitātis | mīlitant |
imperfect | mīlitābam | mīlitābās | mīlitābat | mīlitābāmus | mīlitābātis | mīlitābant | |
future | mīlitābō | mīlitābis | mīlitābit | mīlitābimus | mīlitābitis | mīlitābunt | |
perfect | mīlitāvī | mīlitāvistī | mīlitāvit | mīlitāvimus | mīlitāvistis | mīlitāvērunt, mīlitāvēre | |
pluperfect | mīlitāveram | mīlitāverās | mīlitāverat | mīlitāverāmus | mīlitāverātis | mīlitāverant | |
future perfect | mīlitāverō | mīlitāveris | mīlitāverit | mīlitāverimus | mīlitāveritis | mīlitāverint | |
passive | present | mīlitor | mīlitāris, mīlitāre | mīlitātur | mīlitāmur | mīlitāminī | mīlitantur |
imperfect | mīlitābar | mīlitābāris, mīlitābāre | mīlitābātur | mīlitābāmur | mīlitābāminī | mīlitābantur | |
future | mīlitābor | mīlitāberis, mīlitābere | mīlitābitur | mīlitābimur | mīlitābiminī | mīlitābuntur | |
perfect | mīlitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | mīlitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | mīlitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mīlitem | mīlitēs | mīlitet | mīlitēmus | mīlitētis | mīlitent |
imperfect | mīlitārem | mīlitārēs | mīlitāret | mīlitārēmus | mīlitārētis | mīlitārent | |
perfect | mīlitāverim | mīlitāverīs | mīlitāverit | mīlitāverīmus | mīlitāverītis | mīlitāverint | |
pluperfect | mīlitāvissem | mīlitāvissēs | mīlitāvisset | mīlitāvissēmus | mīlitāvissētis | mīlitāvissent | |
passive | present | mīliter | mīlitēris, mīlitēre | mīlitētur | mīlitēmur | mīlitēminī | mīlitentur |
imperfect | mīlitārer | mīlitārēris, mīlitārēre | mīlitārētur | mīlitārēmur | mīlitārēminī | mīlitārentur | |
perfect | mīlitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | mīlitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | mīlitā | — | — | mīlitāte | — |
future | — | mīlitātō | mīlitātō | — | mīlitātōte | mīlitantō | |
passive | present | — | mīlitāre | — | — | mīlitāminī | — |
future | — | mīlitātor | mīlitātor | — | — | mīlitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | mīlitāre | mīlitāvisse | mīlitātūrum esse | mīlitārī | mīlitātum esse | mīlitātum īrī | |
participles | mīlitāns | — | mīlitātūrus | — | mīlitātus | mīlitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
mīlitandī | mīlitandō | mīlitandum | mīlitandō | mīlitātum | mīlitātū |
Related terms
- mīles
- mīlitāriē
- mīlitāris
- mīlitāriter
- mīlitārius
- mīlitia
Descendants
- → English: militate
- French: militer
- → Gothic: 𐌼𐌹𐌻𐌹𐍄𐍉𐌽 (militōn)
- Italian: militare
- Portuguese: militar
- → Spanish: militar
References
- “milito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- militare in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “milito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- milito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to teach some one letters: erudire aliquem artibus, litteris (but erudire aliquem in iure civili, in re militari)
- to possess great experience in military matters: magnum usum in re militari habere (Sest. 5. 12)
- (ambiguous) military age: aetas militaris
- (ambiguous) to levy troops: milites (exercitum) scribere, conscribere
- (ambiguous) to compel communities to provide troops: imperare milites civitatibus
- (ambiguous) to make soldiers take the military oath: milites sacramento rogare, adigere
- (ambiguous) light infantry: milites levis armaturae
- (ambiguous) soldiers collected in haste; irregulars: milites tumultuarii (opp. exercitus iustus) (Liv. 35. 2)
- (ambiguous) mercenary troops: milites mercennarii or exercitus conducticius
- (ambiguous) to have had no experience in war: rei militaris rudem esse
- (ambiguous) to keep good discipline amongst one's men: milites disciplina coercere
- (ambiguous) to keep good discipline amongst one's men: milites coercere et in officio continere (B. C. 1. 67. 4)
- (ambiguous) to take the troops to their winter-quarters: milites in hibernis collocare, in hiberna deducere
- (ambiguous) to leave troops to guard the camp: praesidio castris milites relinquere
- (ambiguous) to harangue the soldiers: contionari apud milites (B. C. 1. 7)
- (ambiguous) to harangue the soldiers: contionem habere apud milites
- (ambiguous) to disembark troops: milites in terram, in terra exponere
- to teach some one letters: erudire aliquem artibus, litteris (but erudire aliquem in iure civili, in re militari)
- Niermeyer, Jan Frederik (1976), “militare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 679
Portuguese
Verb
milito
- first-person singular present indicative of militar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /miˈlito/ [miˈli.t̪o]
- Rhymes: -ito
- Syllabification: mi‧li‧to
Verb
milito
- first-person singular present indicative of militar