mijany
Polish
Etymology
From mijać + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈja.nɨ/
- Rhymes: -anɨ
- Syllabification: mi‧ja‧ny
Noun
mijany m anim
- (Kraków) krakowiak, cracovienne (dance)
- Synonyms: krakowiak, suwany, dreptany, przebiegany, ścigany skalmierzak, szopieniak, wiśliczak, proszowiak
Declension
Declension of mijany
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mijany | mijane |
genitive | mijanego | mijanych |
dative | mijanemu | mijanym |
accusative | mijanego | mijane |
instrumental | mijanym | mijanymi |
locative | mijanym | mijane |
vocative | mijany | mijane |
Participle
mijany
- passive adjectival participle of mijać
Declension
Declension of mijany
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | mijany | mijane | mijana | mijani | mijane | ||
genitive | mijanego | mijanej | mijanych | ||||
dative | mijanemu | mijanym | |||||
accusative | mijanego | mijany | mijane | mijaną | mijanych | mijane | |
instrumental | mijanym | mijanymi | |||||
locative | mijanej | mijanych |
Further reading
- mijany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mijany in Polish dictionaries at PWN