mienić

mienić

See also: Mienic

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio 1, mienić

  (file)

• Audio 2, mienić się

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: mie‧nić

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *měnìti (“to change, exchange”), from *měna (“change, exchange”).

Verb

mienić impf

1. (transitive, obsolete) to alter, to change (to make different)

   Synonym: zmieniać

2. (reflexive, obsolete) to alter, to change (to become different)

   Synonym: zmieniać się

3. (reflexive) to glisten, to flicker

   Synonyms: błyszczeć, połyskiwać

Conjugation

Conjugation of mienić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mienić
present tense	1st	mienię			mienimy
	2nd	mienisz			mienicie
	3rd	mieni			mienią
	impersonal	mieni się
past tense	1st	mieniłem	mieniłam		mieniliśmy	mieniłyśmy
	2nd	mieniłeś	mieniłaś		mieniliście	mieniłyście
	3rd	mienił	mieniła	mieniło	mienili	mieniły
	impersonal	mieniono
future tense	1st	będę mienił, będę mienić	będę mieniła, będę mienić		będziemy mienili, będziemy mienić	będziemy mieniły, będziemy mienić
	2nd	będziesz mienił, będziesz mienić	będziesz mieniła, będziesz mienić		będziecie mienili, będziecie mienić	będziecie mieniły, będziecie mienić
	3rd	będzie mienił, będzie mienić	będzie mieniła, będzie mienić	będzie mieniło, będzie mienić	będą mienili, będą mienić	będą mieniły, będą mienić
	impersonal	będzie mienić się
conditional	1st	mieniłbym	mieniłabym		mienilibyśmy	mieniłybyśmy
	2nd	mieniłbyś	mieniłabyś		mienilibyście	mieniłybyście
	3rd	mieniłby	mieniłaby	mieniłoby	mieniliby	mieniłyby
	impersonal	mieniono by
imperative	1st	niech mienię			mieńmy
	2nd	mień			mieńcie
	3rd	niech mieni			niech mienią
active adjectival participle		mieniący	mieniąca	mieniące	mieniący	mieniące
passive adjectival participle		mieniony	mieniona	mienione	mienieni	mienione
contemporary adverbial participle		mieniąc
verbal noun		mienienie

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *měnìti (“to think”), apparently from Proto-Indo-European *meyn-.

Verb

mienić impf

1. (transitive, archaic) to consider, to deem [+instrumental]

   Synonyms: poczytywać, uważać

2. (reflexive, archaic) to consider oneself, to deem oneself [+instrumental]

   Synonyms: poczytywać się, uważać się

Conjugation

Conjugation of mienić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mienić
present tense	1st	mienię			mienimy
	2nd	mienisz			mienicie
	3rd	mieni			mienią
	impersonal	mieni się
past tense	1st	mieniłem	mieniłam		mieniliśmy	mieniłyśmy
	2nd	mieniłeś	mieniłaś		mieniliście	mieniłyście
	3rd	mienił	mieniła	mieniło	mienili	mieniły
	impersonal	mieniono
future tense	1st	będę mienił, będę mienić	będę mieniła, będę mienić		będziemy mienili, będziemy mienić	będziemy mieniły, będziemy mienić
	2nd	będziesz mienił, będziesz mienić	będziesz mieniła, będziesz mienić		będziecie mienili, będziecie mienić	będziecie mieniły, będziecie mienić
	3rd	będzie mienił, będzie mienić	będzie mieniła, będzie mienić	będzie mieniło, będzie mienić	będą mienili, będą mienić	będą mieniły, będą mienić
	impersonal	będzie mienić się
conditional	1st	mieniłbym	mieniłabym		mienilibyśmy	mieniłybyśmy
	2nd	mieniłbyś	mieniłabyś		mienilibyście	mieniłybyście
	3rd	mieniłby	mieniłaby	mieniłoby	mieniliby	mieniłyby
	impersonal	mieniono by
imperative	1st	niech mienię			mieńmy
	2nd	mień			mieńcie
	3rd	niech mieni			niech mienią
active adjectival participle		mieniący	mieniąca	mieniące	mieniący	mieniące
passive adjectival participle		mieniony	mieniona	mienione	mienieni	mienione
contemporary adverbial participle		mieniąc
verbal noun		mienienie

Etymology 3

From miano (“name”) +‎ -ić.

Verb

mienić impf

1. (transitive, archaic) to call, to name [+instrumental]

   Synonyms: nazywać, zwać

2. (reflexive, archaic) to be called, to be named

   Synonyms: nazywać się, zwać się

Conjugation

Conjugation of mienić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mienić
present tense	1st	mienię			mienimy
	2nd	mienisz			mienicie
	3rd	mieni			mienią
	impersonal	mieni się
past tense	1st	mieniłem	mieniłam		mieniliśmy	mieniłyśmy
	2nd	mieniłeś	mieniłaś		mieniliście	mieniłyście
	3rd	mienił	mieniła	mieniło	mienili	mieniły
	impersonal	mieniono
future tense	1st	będę mienił, będę mienić	będę mieniła, będę mienić		będziemy mienili, będziemy mienić	będziemy mieniły, będziemy mienić
	2nd	będziesz mienił, będziesz mienić	będziesz mieniła, będziesz mienić		będziecie mienili, będziecie mienić	będziecie mieniły, będziecie mienić
	3rd	będzie mienił, będzie mienić	będzie mieniła, będzie mienić	będzie mieniło, będzie mienić	będą mienili, będą mienić	będą mieniły, będą mienić
	impersonal	będzie mienić się
conditional	1st	mieniłbym	mieniłabym		mienilibyśmy	mieniłybyśmy
	2nd	mieniłbyś	mieniłabyś		mienilibyście	mieniłybyście
	3rd	mieniłby	mieniłaby	mieniłoby	mieniliby	mieniłyby
	impersonal	mieniono by
imperative	1st	niech mienię			mieńmy
	2nd	mień			mieńcie
	3rd	niech mieni			niech mienią
active adjectival participle		mieniący	mieniąca	mieniące	mieniący	mieniące
passive adjectival participle		mieniony	mieniona	mienione	mienieni	mienione
contemporary adverbial participle		mieniąc
verbal noun		mienienie

Derived terms

verbs

• nadmienić pf, nadmieniać impf
• namienić pf, namieniać impf
• odmienić pf, odmieniać impf
• podmienić pf, podmieniać impf
• pomienić pf, pomieniać impf
• przemienić pf, przemieniać impf
• rozmienić pf, rozmieniać impf
• wymienić pf, wymieniać impf
• wzmienić pf, wzmieniać impf
• zamienić pf, zamieniać impf
• zmienić pf, zmieniać impf

 

Further reading

• mienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mienić in Polish dictionaries at PWN