anfanare
Italian
Verb
anfanàre (first-person singular present ànfano or anfàno[1], first-person singular past historic anfanài, past participle anfanàto, auxiliary avére)
- (intransitive) to rant, rave
Conjugation
Conjugation of anfanàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | anfanàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | anfanàndo | |||
present participle | anfanànte | past participle | anfanàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ànfano, anfàno | ànfani, anfàni | ànfana, anfàna | anfaniàmo | anfanàte | ànfanano, anfànano |
imperfect | anfanàvo | anfanàvi | anfanàva | anfanavàmo | anfanavàte | anfanàvano |
past historic | anfanài | anfanàsti | anfanò | anfanàmmo | anfanàste | anfanàrono |
future | anfanerò | anfanerài | anfanerà | anfanerémo | anfaneréte | anfanerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | anfanerèi | anfanerésti | anfanerèbbe, anfanerébbe | anfanerémmo | anfaneréste | anfanerèbbero, anfanerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ànfani, anfàni | ànfani, anfàni | ànfani, anfàni | anfaniàmo | anfaniàte | ànfanino, anfànino |
imperfect | anfanàssi | anfanàssi | anfanàsse | anfanàssimo | anfanàste | anfanàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ànfana, anfàna | ànfani, anfàni | anfaniàmo | anfanàte | ànfanino, anfànino | ||
negative imperative | nonanfanàre | non ànfani, non anfàni | non anfaniàmo | non anfanàte | non ànfanino, non anfànino |
Derived terms
- anfanamento
References
- anfano in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
- anfanerà