miaŭi

miaŭi

Esperanto

Etymology

From miaŭ +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [miˈawi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awi
• Hyphenation: mi‧aŭ‧i

Verb

miaŭi (present miaŭas, past miaŭis, future miaŭos, conditional miaŭus, volitive miaŭu)

1. to meow (make noise like a cat)
   • 1913 January, A. A. Jenkins, “Lerta Kato”, in Amerika Esperantisto, volume 12, number 6, page 9:

     Tuj poste sekvis granda barakto de la kato, kiu laŭte ekkriis kaj miaŭis, saltegis, siblis kaj forkuris ĝis angulo de la ĉambro.

     Immediately thereafter followed a great struggle on the part of the cat, which cried out loudly and mewed, jumped, hissed and ran away into a corner of the room.

Conjugation

Conjugation of miaŭi present past future singular plural singular plural singular plural tense miaŭas miaŭis miaŭos active participle miaŭanta miaŭantaj miaŭinta miaŭintaj miaŭonta miaŭontaj acc. miaŭantan miaŭantajn miaŭintan miaŭintajn miaŭontan miaŭontajn nominal active participle miaŭanto miaŭantoj miaŭinto miaŭintoj miaŭonto miaŭontoj acc. miaŭanton miaŭantojn miaŭinton miaŭintojn miaŭonton miaŭontojn adverbial active participle miaŭante miaŭinte miaŭonte infinitive miaŭi imperative miaŭu conditional miaŭus

Related terms

• miaŭ (“meow!”)
• miaŭo (“a meow”)