anencephalia
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἀν- (an-) + ἐγκέφαλος (enképhalos, “within the head”) + -ia, from ἐν (en, “in”) + κεφαλή (kephalḗ, “head”).
Noun
anencephalia f (genitive anencephaliae); first declension
- The state of being without that which is within the head, absence of a brain; anencephaly.
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69
- praeterea pluries ſimul obſervatum fuit cum anencephalia
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | anencephalia | anencephaliae |
Genitive | anencephaliae | anencephaliārum |
Dative | anencephaliae | anencephaliīs |
Accusative | anencephaliam | anencephaliās |
Ablative | anencephaliā | anencephaliīs |
Vocative | anencephalia | anencephaliae |
Related terms
- cephalaea
- cephalaeōta
- cephalalgīa / cephalargīa
- cephalalgicus
- cephalicus
- cephalōtē
Descendants
- English: anencephaly