andstæðingur
Icelandic
Etymology
From andstæða + -ingur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈant.staiːðiŋkʏr/
Noun
andstæðingur m (genitive singular andstæðings, nominative plural andstæðingar)
- adversary, foe
- antagonist
- opponent
Declension
declension of andstæðingur
| m-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | andstæðingur | andstæðingurinn | andstæðingar | andstæðingarnir |
| accusative | andstæðing | andstæðinginn | andstæðinga | andstæðingana |
| dative | andstæðingi | andstæðingnum | andstæðingum | andstæðingunum |
| genitive | andstæðings | andstæðingsins | andstæðinga | andstæðinganna |
Synonyms
- (adversary): óvinur m
- (opponent): mótherji m
Derived terms
- stjórnarandstæðingur
Related terms
- einstæðingur
- skjólstæðingur