andrucik
Polish
Etymology
From andrut + -ik. First attested in 1860.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /anˈdru.t͡ɕik/
- Rhymes: -ut͡ɕik
- Syllabification: an‧dru‧cik
Noun
andrucik m inan
- Diminutive of andrut.
- Synonym: wafelek
Declension
Declension of andrucik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | andrucik | andruciki |
genitive | andrucika | andrucików |
dative | andrucikowi | andrucikom |
accusative | andrucik | andruciki |
instrumental | andrucikiem | andrucikami |
locative | andruciku | andrucikach |
vocative | andruciku | andruciki |
References
- Dziennik Literacki, issue R.8, t. 1-2, nr 56, 1860, page 1
Further reading
- andrucik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- andrucik in Polish dictionaries at PWN