merkja
Faroese
Verb
merkja (third person singular past indicative merkti, third person plural past indicative merkt, supine merkt)
- to mean
- to notice
- to signify
Conjugation
Conjugation of merkja
v-11 | ||||
infinitive | merkja | |||
---|---|---|---|---|
present participle | merkjandi | |||
past participle a5 | merktur | |||
supine | merkt | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | merki | merkir | merkir | merkja |
past | merkti | merkti | merkti | merktu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | merk! | — | merkið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛr̥ca/
- Rhymes: -ɛr̥ca
Verb
merkja (weak verb, third-person singular past indicative merkti, supine merkt)
- to mark, label
- to notice
- to mean, signify
Conjugation
merkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að merkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | merkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | merkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég merki | við merkjum | present (nútíð) | ég merki | við merkjum |
þú merkir | þið merkið | þú merkir | þið merkið | ||
hann, hún, það merkir | þeir, þær, þau merkja | hann, hún, það merki | þeir, þær, þau merki | ||
past (þátíð) | ég merkti | við merktum | past (þátíð) | ég merkti | við merktum |
þú merktir | þið merktuð | þú merktir | þið merktuð | ||
hann, hún, það merkti | þeir, þær, þau merktu | hann, hún, það merkti | þeir, þær, þau merktu | ||
imperative (boðháttur) | merk (þú) | merkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
merktu | merkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
merkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að merkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | merkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | merkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég merkist | við merkjumst | present (nútíð) | ég merkist | við merkjumst |
þú merkist | þið merkist | þú merkist | þið merkist | ||
hann, hún, það merkist | þeir, þær, þau merkjast | hann, hún, það merkist | þeir, þær, þau merkist | ||
past (þátíð) | ég merktist | við merktumst | past (þátíð) | ég merktist | við merktumst |
þú merktist | þið merktust | þú merktist | þið merktust | ||
hann, hún, það merktist | þeir, þær, þau merktust | hann, hún, það merktist | þeir, þær, þau merktust | ||
imperative (boðháttur) | merkst (þú) | merkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
merkstu | merkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
merktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | merktur | merkt | merkt | merktir | merktar | merkt | |
accusative (þolfall) | merktan | merkta | merkt | merkta | merktar | merkt | |
dative (þágufall) | merktum | merktri | merktu | merktum | merktum | merktum | |
genitive (eignarfall) | merkts | merktrar | merkts | merktra | merktra | merktra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | merkti | merkta | merkta | merktu | merktu | merktu | |
accusative (þolfall) | merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu | |
dative (þágufall) | merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu | |
genitive (eignarfall) | merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu |
Synonyms
- (notice): taka eftir
- (mean): þýða
Noun
merkja
- indefinite genitive plural of merki