merkez
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مركز, from Arabic مَرْكَزْ (markaz). The original meaning was a place where something (spear, flag pole) was stuck into the ground.
Pronunciation
- IPA(key): [mærkez]
- Hyphenation: mer‧kez
Noun
merkez (definite accusative merkezi, plural merkezler)
- center (point on a line midway between the ends)
- headquarters
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | merkez | |
Definite accusative | merkezi | |
Singular | Plural | |
Nominative | merkez | merkezler |
Definite accusative | merkezi | merkezleri |
Dative | merkeze | merkezlere |
Locative | merkezde | merkezlerde |
Ablative | merkezden | merkezlerden |
Genitive | merkezin | merkezlerin |
Derived terms
- çember merkezi
- daire merkezi
- küre merkezi
- şehir merkezi
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “merkez”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “مركز”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1815