mergelė
Lithuanian
Etymology
From merga + -elė
Noun
mergelė f (plural mergelės)
- maiden; young unmarried woman
- girl
Declension
Declension of mergelė
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | mergelė | mergelės |
genitive (kilmininkas) | mergelės | mergelių |
dative (naudininkas) | mergelei | mergelėms |
accusative (galininkas) | mergelę | mergeles |
instrumental (įnagininkas) | mergele | mergelėmis |
locative (vietininkas) | mergelėje | mergelėse |
vocative (šauksmininkas) | mergele | mergelės |